Η Δάφνη Φθιώτιδας (μέχρι το 1927, Χομίριαννη) είναι ένα από τα 15 χωριά που αποτελούσαν το πρώην Δήμο Υπάτης.

Με τον «Καπποδίστρια» ο Δήμος Υπάτης προσαρτήθηκε στον διευρυμένο πλέον Δήμο Λαμίας.

Είναι ένα ορεινό χωριό χτισμένο στους πρόποδες των Βαρδουσίων, νοτιοδυτικά της Λαμίας, σε υψόμετρο 1.120 μέτρων περίπου. Απέχει 60 χλμ από τη Λαμία και 240 χλμ από την Αθήνα. Βρίσκεται στα σύνορα των νομών Φθιώτιδας και Φωκίδας. Είναι το πιο απομακρυσμένο και απομονωμένο χωριό του Δήμου.

Η εκκλησία του χωριού στην κεντρική πλατεία είναι αυτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, ξεχωριστή για το πέτρινο καμπαναριό της. Γιορτάζει στις 29 Ιουνίου οπότε γίνεται και πανηγύρι. Σε μικρή ή μεγάλη απόσταση από το χωριό βρίσκονται τα ξωκλήσια της Παναγίας (γίνεται μεγάλο πανηγύρι στις 15 Αυγούστου), του Προφήτη Ηλία, της Αγίας Παρασκευής, του Άγιου Δημήτριου και του Άγιου Κωνσταντίνου στα Χριάνια. Στο χωριό λειτουργεί ένα καφε-ψησταριά τους μήνες Μάρτιο – Νοέμβριο.

Η Δάφνη στην περίοδο της ακμής της είχε περίπου 500 μόνιμους κατοίκους ενώ λειτουργούσε δημοτικό σχολείο. Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και τη γεωργία, κυρίως για αυτοσυντήρηση. Καλλιεργούσαν σιτάρι, καλαμπόκι, φακές, φασόλια, ρεβύθια, πατάτες, ντομάτες. Παρά τις δυσκολίες στη Δάφνη ζουν ακόμα ελάχιστοι άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Μόνο κατά τη θερινή περίοδο ανοίγουν όλα τα σπίτια του χωριού, περίπου 100 και δίνουν ζωή στο χωριό.

Εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους είναι περίπου 130 άτομα. Αξιοθέατα του χωριού είναι ο προαύλιος χώρος της εκκλησίας των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου με τον αιωνόβιο πλάτανο, την πλακόστρωτη αυλή και τα πέτρινα πεζούλια. Επίσης η πηγή απ' όπου και προμηθεύεται νερό το χωριό, το Κάρδωμα.